Dışarıda yağmur Akşam yemeğinde pırasa Kafamda sarhoş hayaller Hava karamsar Akşam yemeği buruk Hayaller menzilini bekliyor Bizi bekleyen kötü geceye inat Duygular coşkun Gözler aşık Madde olumsuz Kalp ümitkâr Halk dilinde “Aptal aşık” diyorlar

Kalpler kırılmayacaksa Ümitler çalınmayacaksa Hevesler kursağında kalmayacaksa Niye varlar ki?

Yazılmamış sevda sözleri Hıçkırılmamış ağlayışlar Gitmiş ama kalmış mahzun bir sevgi Gidebilmenin ihtişamı “Kal be sevgilim” diyememenin yürek parçalayıcılığı Duygu sağanağı Vedanın bestelenişi Sol yanda taşınan ümitler “Sana güveniyordum oysa ki”deki hayallerin geride kalmışlığı Unutma devriminden azade aptal duygusallığı Ardından ağlayan sevgilinin gözyaşları “Gel be gel, sadece sarılıp ağlayalım” demenin sanatsal yansıması Davetsiz gelişler Vedasız…

Yazmak zor zanaattir üstadım Nefi gibi boğdurulmayı Sabahattin Ali gibi bir hiç tarafından öldürülmeyi Nazım gibi sürülmeyi göze almaktır Çoğu zaman kafanı kendin koparmaktır yazmak. Yazmak cesaret ister, bedelini yaşamınla ödemen gerekebilir. Gücün arkasına sığınıp ondan nemalanmak değildir yazmak. Yalakalık hiç değildir. Çıkar çığırtkanlarına sevgilerimle

Kasım mıdır anıları sızlatan Bir parça mavinin zihin açıcılığı Deniz midir düşündüren Puslu gözlerini Veya balık avındaki bir martı Duraklarda beklenen Otobüs görünümündeki hayaller midir Yoksa hayallerin vücut bulmuşluğu mu Belki anlam yüklemek anlamsızdır Kasım aydır, deniz sudur, martı kuştur Durak ise sadece duraktır

Bazen bir özlem gelir konar burnunun ucuna Kimi niye özlediğini bilmezsin sadece özlemişsindir Belki biliyorsundur da bilmiyorsun işte Şarkılarda ararsın ilacı Her saniyesi bir işkencedir neşe habercisi şarkıların Diğerleri ise birer özlem mezesi Dostlar desen dindirmez özlem acısını Kalkıp gitmek istersin de gidemezsin Gidilecek menzil meçhuldur o anda Tıpkı özlenen gibi Oturup kalmak istersin, o…