Araf


Bir yanımda Aras akarken bahar coşkunluğuyla
Bir yanım Uruguay’ın zafer türküleriyle şakıyor

Güneşin doğduğu yerde ışığı avuçlayıp
Bir yandan battığı yerde kalbim nuruyla doluyor

Ölüm acıdır diyorum
Ya ölümler çok mu tatlı
Toprağımı kucaklıyorum
Ama bir adım öteye götürmeye mecalim yok

Şeriati’yi dinliyorum
Bizi rahatsız etmeye gelmişti
Bic marka kalemiyle rahatsız yumdu gözlerini

Sevmediğim toprakların baharını kokluyorum, ölümün saadetiyle

Bir şalvarlı filozof vardı
Araf’ta kalmış
Hani olasılık, atom fiziği ve bizi biz eden amansız sevdanın türküsünü söyleyen

O değiliz de bu olabildik mi peki
Düşüncenin suç olmadığı zihin idamları olmayan bir düş

Burada olmayan tüm Waldo’lara Henry selamı çakıyorum.


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir