Şöyle siteye girmeyeli neredeyse bir aydan fazla bir süre olmuş. En son Ziraat Bankası kafamı kızdırmıştı da o hızla bir şeyler karalamıştım. Bir de dün o meşhur romanın son sözünü yazma gereği hissettim ki aslında o kitabı okuyalı epey bir zaman olmuştu ama yazmaya fırsat bulamadım.
Ne zamanmış arkadaş başbakan mısın?
Aslında bu iç sesim oldukça haklı. Başbakan olsam bir iki şey karalayacak vaktim olur. Gerçi severek takip ettiğim Fatih Aker’in dediği gibi
boş işlerle uğraşmayan insanlar çok boş insanlardır. boş adam sığlığını gizlemek için çok önemli işler yapıyor gibi takılır.
boş insanın, boş uğraşları. Birkaç ay öncesine kadar gerçekten oldukça yoğundum ki neredeyse her yazıda dile getiriyordum ama gelin görün ki şu son zamanlarda boş boş dolanıyorum. Kpss hazırlığı çok yavaşladı, artık cidden bıktım. İşler her zaman ki gibi yoğun ama artık onu sorundan saymıyorum. Kod yazdıkça piştiğimi farkediyorum ve önüme gelen her şeyi kolayca çıkarıp teslim ediyorum. Onun haricinde de bol bol boş muhabbet. Sanırım sorun arkadaşlarda, arkadaşın üretken olmayınca seni de ister istemez etkiliyor. Bu arada atalarımızın “Arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim” sözünü de onaylamış olduk (Ben onaylamayınca atasözünün geçerliliği olmuyor malumunuz).
Biraz bunalım mod, biraz sıkkın sıtayla takılıyorum ama nedendir bilmiyorum. Şöyle dokunsan ağlayacaksın modu oluyor ya aynen ondan işte.
Bir yıldan fazladır Kpss diye başınızın etini yedim ama artık ondan da bıkmış durumdayım (Yazı 1, Yazı 2, Yazı 3, Yazı 4, Yazı 5, Yazı 6, Yazı 7, Yazı 8, Yazı 9). Böyle tek tek linkleyince harbi çok olduğunu farkettim. Büsbütün Kpssyi boşlamış değilim, çok konuşacağım tuttu işin aslı şöyle:
Bir gün abi ne Kpss’si siktir et başka işlere yönel diyorum. Harbi harbi iş fikirleri arıyorum. Düşüncelerimi değerlendiriyorum, kendimi oraya buraya atıyorum. Sonra biraz düşününce tamam öğretmenlik olmasın diyorum başka memurluk olsun (çünkü her ay geleceğini bildiğin para gibisi yok), düşünüyorum düşünüyorum bir süre sonra öğretmenliğe yöneliyorum. Kpss’ye sarılıyorum bir süre sonra döngü paragrafın başına dönüyor. Böyle kısır duygular içerisindeyim yani.
Kitap Fikri
Bunu ilk kez umuma açık bir şekilde dile getiriyorum (hoş kaç kişi bu yazıyı okuyacak ve okuyanların kaçı bunu önemseyecek orası muamma), en yakınlarım dahi bilmiyor. Aklımda olan bir roman taslağını yavaş yavaş kaleme alayım diyorum (klaveyeye almak daha doğru, neyse sululuğun alemi yok). İyi ve dikkatli bir roman okuyucusu olduğum için sanırım iyi şeyler ortaya çıkacaktır. Bir de kolay değil 4 yıl bunu Türkiye’nin en iyi Türk Dili ve Edebiyatı eğitimi veren fakültesinde, en iyi hocalardan okuduk. O konuda sıkıntımız olmayacaktır. Kurgu ve olay da % 25 olarak hazır. Tek iş başlamak ama sanırım birkaç ay daha ertelenecek.
Velhasıl ne olacağını veya neye karar vereceğimi ben de bilmiyorum. Temmuz 7 kpss, başka memurluklar, iş fikri, ofis, dükkan, roman taslağı, elimdeki işler kafamda bir o yana bir bu yana dönüyor. Ne yapacağımı ben de bilmiyorum ama mutlaka bir şeyler yapmalı bu yaşları bir daha bulamayacağız…